تدوین
تدوین چیست؟
آخرین مرحله تولید فیلم است که در آن فیلم، شکل نهایی خود را پیدا می کند.
این مرحله شامل:
گزینش نماها و اندازه آن ها ردیف کردن نماها، صحنه ها و سکانس ها پشت سر هم، ترکیب کردن تمام صداها و تعیین میزان بلندی آن‌ها و در انتها در هم آمیختن و همگاه کردن صدای نهایی با تصویر است. به تدوین در کشور های انگلیس زبان «ادیت» و در فرانسه به آن «مونتاژ» گفته می شود و به تدوینگر «ادیتور» و «مونتور» می گویند. معمولا گفته می شود که در اتاق تدوین، کار خلاقه و تاثیرکذاری صورت می پذیرد. در واقع، تدوینگر می تواند با انتخاب بهترین برداشت ها و با حذف صحنه های زائد و خسته کننده، کاری کند که کار همه بهتر به نظر آید. یا این همه، تدوینگران می توانند با انتخاب و تنظیم نماها، بلند و کوتاه کردن آن ها و نظایر آن ماجرایی را کوتاه کنند یا کش بدهند، تداوم ماجرا را حفظ کنند، بر ضرب آهنگ و احساس فیلم اثر بنهند و واکنش بیننده را بر انگیزند. چه بسیار مواردی که فیلمی میان مایه در اتاق تدوین به فیلمی میان مایه در اتاق تدوین به فیلم به مراتب بهتری تبدیل شده است.
تاریخچه ی تدوین فیلم
در فیلم های اولیه ی تاریخ سینما، در حوالی دهه نود، فیلم سازان دوربین فیلم برداری را در محل مورد نظر قرار می دادند و به اندازه ی فیلم خام درون حلقه ی دوربین فیلم می گرفتند. یعنی از سر تا ته فیلم، فقط یک نما بود. تدوینی وجود نداشت و لازم نبود تصمیم گرفته شود که کدام نما در فیلم نهایی باشد یا نباشد. «ادوین اس پورتر » که او را « پدر تدوین سینمای جهان» می نامند اولین فردی است که در فیلم هایش از تدوین بهره برد. وی در فیلم « سرقت بزگ قطار » توانست دو اتفاق مختلف را همزمان بصورت متناوب نشلن دهد که « تدوین موازی » گفته می شود. پس آن « دیوید وارک گریفیث » در فیلم « تولد یک ملت » بیش از 1300 نمای بلند و کوتاه استفاده کردو وی اولین کارگردانی بود که از مونتاژ برای ایجاد « ریتم » استفاده کرد. او زیبایی شناسی تدوین را پایه گذاری کرد و شیوه های متعدد تدوین را ابداع نمود. در شوروی هنرمندانی همچون « کولشف »، « آیزنشتاین »، « پودوفکین » تحت تاثیر فیلم ها و تدوین های گریفیث قرار گرفتند و مقاله ها و کتاب هایی در این زمینه نوشتند و خود توانستند شیوه هایی در مونتاژ بوجود بیاورند که به « جنبش مونتاژ شوروی » مشهور شد.